تمام نامه!
بگذریم،
در مورد ادبی ها اما قضیه متفاوته. من هنوز آروم نشدم و اینقدر عصبانیم که با اکراه در صدد ویرایش پست "نتایج به جز ریاضی اومد!" براومدم (یا دراومدم!). دلیلش اصلا ربطی به تعداد قبولی ها نداره، یه موقع فکر نکنید به خاطر مثلا 54 تا شدن آمار این حرف رو می زنم... می دونید؟! اول سال که می خاستم کار رو با برنامه ریزی و هدف گذاری خاص خودش شروع کنم، یک چشم انداز و هدفی رو برای پایان دوره در نظر گرفتم، بعد با دبیرهای مربوطه مشورت کردیم و چشم اندازمون تبدیل به هدف شد. یعنی مثلا گفتیم باید 100 در 100 قبولیه فیزیک داشته باشیم تا کسی تو دوره ی فیزیک عمرش هدر نره! و قبولی 89 % "رده ب"ای ها ی فیزیک ما رو به این هدف نزدیک کرد. می دونستیم که پتانسیل دوره ی شیمی حلی دست کم باید 4تا باشه و قبولیه 5تایی شماها ما رو به این هدف رسوند. رکورد قبولی های زیست و شیمی زده شد و فیزیک 1 نفر تا رکورد 15 قبولی فاصله داشت و کامپیوتر هم که دیگر هیچ ! اما هیچ وقت فکر نمی کردم که بازده دوره ی ادبیمون 0 % بشه و ما رو از اون هدف 100% مون دور کنه...
البته باز هم میگم ، بحث بحث هدف و قدرت و به رخ کشیدن مسائل نیست. بحث اینه که دلم خیلی سوخت از این که 5 تا از بچه های عالی ما وقت زیادی رو صرف این کار کردن و دست خالی برگشتن (هرچند که کلاس های بسیار مفرحی رو پشت سر گذاشتن!) و حتی یک نفر هم در این آزمون موفق نشد (هرچند که یقین دارم آینده ی پر از موفقیتی خواهند داشت).
به هر حال امسال دوستان دیدند که اگر برنامه وجود داشته باشد (حتی اگر برنامه ریز خودش نیاشد!) موفقیت در سیستم حلی موج خواهد زد. جالب این که عزیزانی که در ابتدای راه، سد مسیر بودند در انتهای راه همراه گشتند و (علی رغم میل باطنی!) لب به تحسین شما گشودند!!!!
به امید آن که حداقل 14 مدال طلا در توبره هاتان جمع گردد!!!!!
