حضرت دوست...
چهارشنبه, ۱۴ خرداد ۱۳۹۳، ۰۹:۵۹ ق.ظ
حضرت دوست...
اتحاد، یعنی یکی بودن، یا با هم بودن...
زمانی که یکی بودن مطرح است، احتمال تقویت اندیشهها، قوّت در عمل و ثباتِ بیشتر در شخصیتها افزایش پیدا میکنه.
مثلا یه شاخهی چوب راحت میشکنه، اما یه دسته چوب... نه...
اتّحاد؛ حتی باعث شد که در سال 1804 سیاهپوستای هائیتی به آزادی مدنی برسن...! اونها متحد شدن، چون چارهی دیگهای نداشتن... اما سه سال بعد از کسب آزادی، همدیگه رو برای گرفتن قدرت، کُشتن...! چون که تجربه و ظرفیت پذیرش اتحاد رو نداشتن...!
خیلی مهمه که اطمینان و تفاهم رو پیش شرطِ تعهد نسبت به هم و اتحاد کرد... این که اتّحاد، قوام میاره؛ حرف کاملاً درستیه؛ مخصوصاً زمانی که اعمال ما، گفتههامون رو تایید کنن...!
اتحاد، اتحاد، ... رمز پیروزی...
in unity there is strength
- ۹۳/۰۳/۱۴